Dietrich von Saucken

Duits officier (1892-1980)

Dietrich Friedrich Eduard Kasimir von Saucken (Fischhausen (het huidige Primorsk), 16 mei 1892Pullach im Isartal, 27 september 1980) was een Duits aristocraat en militair die het tot General der Panzertruppe (driesterrengeneraal) bracht. Hij werd gedecoreerd met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten.

Dietrich von Saucken
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Geboren 16 mei 1892
Fischhausen, Oost-Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden 27 september 1980
Pullach im Isartal, Beieren, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats Waldfriedhof Solln, München, Duitsland, perceel: 17, rij 1, graf: 12[1][2][3]
Land/zijde Vlag van Duitse Keizerrijk Duitse Keizerrijk
Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland
Onderdeel Pruisische leger[4]
Deutsches Heer
Reichswehr
Heer
Dienstjaren 1910-1945
Rang
General der Panzertruppe
Eenheid Altpreußisches Infanterieregiment No. 11 (1806)
Bevel 4.Schützen-Brigade
l6 november 1940 -
9 december 1941[5][6]
4e Pantserdivisie
27 december 1941 -
2 januari 1942[6][7]
4e Pantserdivisie
31 mei 1943 -
januari 1944[6][7]
4e Pantserdivisie
februari 1944 – 1 mei 1944[7]
3e Pantserkorps
1[6]/31 mei 1944 – 29 juni 1944[6][8]
39e Pantserkorps
29 juni 1944 -
15 oktober 1944[9][6]
Pantserkorps "Großdeutschland"
December 1944 -
12 maart 1945[6][10]
2e Leger
12 maart 1945 -
8 mei 1945[11][6]
Armeeoberkommando Ostpreußen
7 april 1945 – 9 mei 1945
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Kunstschilder
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Van de ruim 10 miljoen militairen die Duitsland tijdens de oorlog onder de wapenen had, kregen slechts 27 deze onderscheiding.

Dietrich von Saucken die ook in de Eerste Wereldoorlog had gevochten werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Sovjets gevangengenomen. Hij werd in gevangenschap vervolgd en veroordeeld wegens oorlogsmisdaden.

In de gevangenis van Orjol werd generaal von Saucken door de Sovjet-militaire inlichtingendienst, de MGB, zo zwaar mishandeld dat hij later op een rolstoel was aangewezen. Na de oorlog associeerde de in 1955 vrijgelaten Saucken zich niet met de neonazi's en andere rechts-extreme politieke stromingen. Hij werd kunstschilder in München.

Beroemd voorval

bewerken

Toen Hitler hem vertelde dat hij zijn orders moest aannemen van Albert Forster, de Gouwleider van Danzig, antwoordde Saucken Hitlers blik ... en sloeg op de marmeren plaat van de kaartentafel met zijn vlakke hand, en antwoordde "Ik heb niet de intentie, Herr Hitler, om mijzelf te plaatsen onder het bevel van een Gouwleider". Daarmee had hij Hitler botweg tegengesproken en hem niet als Mein Führer aangesproken.

Tot ieders verrassing die present waren, capituleerde Hitler en antwoordde "In orde, Saucken, hou het commando zelf maar." Hitler liet de generaal inrukken zonder zijn hand te schudden en Saucken verliet de kamer zonder een geringste hint van een buiging.[12][13]


Dit vermeende voorval wordt echter bestreden door Heinz Linge in zijn boek 'In het voetspoor van de Führer'. Generaal Von Saucken gold als een loyaal commandant waarbij dit gedrag zeker niet paste (hij ontving op 8 mei nog de Briljanten bij het Ridderkruis met Eikenloof en Zwaarden) Daarnaast, het feit dat hij Hitler niet zou hebben aangesproken met 'Mein Führer' en met de vlakke hand op de kaartentafel zou hebben geslagen omschrijft Linge als volstrekt ongeloofwaardig[14]

Militaire loopbaan

bewerken

Decoraties

bewerken