nananatte401 reviews125 followersSeptember 20, 2017ตอนอ่าน "ในฝัน" ของโรสลาเรนก็ตกใจมากที่รู้ว่าคุณทมยันตีเขียนเรื่องที่ทั้งดีและทั้งหนักขนาดนั้นได้ตอนอายุเพียงแค่ ๑๙ ความรู้สึกแบบเดียวกันกลับมาอีกครั้งตอนอ่าน "ฯพณฯ แห่งกาลเวลา" ของคุณพัณณิดาค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เธอเขียน (แต่ไม่ใช่เล่มแรกที่ได้รับการตีพิมพ์) ความเข้มข้นของเนื้อเรื่อง ความละมุนละไมของภาษาและการเติบโตในจิตใจของตัวละคร และประเด็นที่หยิบยกมาเป็นแกนหลักของเรื่อง อ่านแล้วก็ได้แต่ต้องนับถือในความสามารถและการมองโลกของเธอจริงๆ ค่ะ"ฯพณฯ แห่งกาลเวลา" เป็นนิยายไซไฟแนวดิสโทเปีย เรื่องเกิดในอนาคตข้างหน้าในอีกราว ๓๐๐ ปีที่ทารกถือกำเนิดขึ้นจากการเป็นเด็กหลอดแก้วและเจริญเติบโตในมดลูกเทียมเท่านั้น การเกิดของมนุษย์ถูกควบคุมโดยอาคารประชากร เด็กทุกคนที่เกิดจะมีฟิวส์ติดอยู่ที่มือ และหากว่าใครไม่ทำหน้าที่ของตนให้ดี จะถูก ฯพณฯ แห่งกาลเวลาตัดฟิวส์อันเป็นผลถึงแก่ชีวิตเล่มนี้เป็นวรรณกรรมดีเด่นในโครงการนายอินทร์อะวอร์ด (๒๕๔๗) แต่มีฉบับพิมพ์ใหม่กับสนพ.เอ็นเธอร์ค่ะ"ฯพณฯ แห่งกาลเวลา" เข้าเรื่องเร็ว เดินเรื่องเร็วแต่ไม่ฉึบฉับ ในความเดินเรื่องเร็วมีความอ่อนโยนแฝงอยู่มากมาย ต้องเรียกว่าเล่าเรื่องไม่เยิ่นเย้อยืดเยื้อ พูดมาแต่เนื้อๆ และน้ำเสียงของคนเล่าเรื่องหลักเป็นคนใจเย็นและอ่อนโยน แม้เนื้อหาที่ถ่ายทอดออกมาจะจัดว่าหนักทีเดียว(ก็มันเป็นเรื่องดิสโทเปียล่ะนะ) ในเรื่องมีกา��เ��่นกับแนวคิดทางการปกครอง มุมมองต่อประวัติศาสตร์ และความกล้าหาญที่จะเดินหน้าต่อไปในอนาคต... ประโยคดีๆ ในเล่มชวนให้หยุดคิดหลายจุดทีเดียว ทางสนพ. แพรว ยกคำพูดหนึ่งออกมาเป็น quote หลักของเรื่อง ซึ่งเราว่าเป็นประโยคที่ดีจริงๆ ค่ะ"ของบางอย่าง ถ้าหากกำไว้แน่นนัก ก็อาจหลุดลอดออกตามร่องนิ้ว ไม่อาจคว้ากลับมาได้อีก เช่น ฝุ่น ทราย และอำนาจ"4.5/5.0 ค่ะfiction