Aleksandr Blok

Aleksandr Blok
	;
Nome orixinal	(ru) Александр Александрович Блок
Biografía
Nacemento	16 de novembro de 1880 (Xuliano) ; San Petersburgo, Rusia
Morte	7 de agosto de 1921 (40 anos); San Petersburgo, Rusia
Causa da morte	endocardite (pt)
Lugar de sepultura	Literatorskie mostki
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Ruso (–1917); República Socialista Soviética Federativa de Rusia (1917–)
Educación	Universidade Estatal de San Petersburgo
Actividade
Lugar de traballo	Rusia
Ocupación	poeta , filósofo , xornalista de opinión , escritor , tradutor , dramaturgo , crítico literario
Xénero artístico	Elexía, poesia narrativa (pt) e epistolografía
Movemento	Simbolismo
Lingua	Lingua rusa
Obra
	Obras destacables (1918) The Twelve (en) ;
Familia
Familia	Blok (en)
Cónxuxe	Ljubow Dmitrijewna Blok (1903–)
Fillos	Aleksandr Kuleshov (en)
Pais	Aleksandr Blok (en) e Alexandra Beketova (en)
	Sinatura

Aleksandr Aleksandrovich Blok (en ruso: Александр Александрович Блок), nado en San Petersburgo o 28 de novembro de 1880 e finado na mesma cidade o 7 de agosto de 1921, foi un poeta ruso representante do simbolismo no seu país.

Traxectoria

Nacido no seo dunha familia de intelectuais refinados descendentes de Johann von Blok, quen fora médico persoal do tsar, súa nai, A. A. Beketova era escritora e seu pai foi profesor de dereito en Varsovia e máis tamén seu avó materno fora reitor da Universidade Estatal de San Petersburgo. Seus pais separáronse pouco despois de el nacer, vivindo el a maior parte do tempo co seu avó materno A. N. Beketov nas súas propiedades de Shakhmatovo, preto de Solnechnogorsk, a uns 65 quilómetros de Moscova. A súa nai volveu casar cando el tiña nove anos e o rapaz foi vivir coa parella pasando os veráns co seu avó. A lectura da filosofía de Vladimir Soloviev e da poesía de Fiodor Tiutchev e Afanasi Fet foi a principal influencia dos seus primeiros escritos, que aparecerían posteriormente no libro Ante Lucem. En 1903 casou con Lyubov Dmitrievna Mendeleeva, filla do recoñecido químico Dmitri Mendeleev, figura na que se basea para escribir o seu primeiro libro publicado Versos sobre a fermosa señora (1904-1905) no que transfigura á súa dona no ideal do eterno feminino. As imaxes místicas e idealizadas deste o seu primeiro libro fixeron del o cabeza dos simbolistas rusos. Durante o último período da súa vida enfatizou máis os temas políticos, salientando o destino mesiánico do seu país: Vozmezdie (O castigo, 1910-1921),Rodina (A patria, 1907–16); Skify (Os escitas, 1918). Influenciado polas doutrinas de Soloviev, adquiriu temores de tipo apocalíptico alternando entre a esperanza e o desespero. Púxose de parte da revolución rusa pero para 1921 estaba desilusionado con ela.