Naar inhoud springen

Gino Vannelli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gino Vannelli
Vannelli live in Amsterdam (2005)
Vannelli live in Amsterdam (2005)
Algemene informatie
Geboren 16 juni 1952
Geboorteplaats Montreal
Land Vlag van Canada Canada
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Gino Vannelli (Montreal (Quebec), 16 juni 1952) is een Canadees zanger en tekstschrijver. Door zijn zang- en schrijftalent te combineren met pop, rock, jazz en klassieke muziek heeft hij sinds de jaren 70 een eigen geluid ontwikkeld.

Gino Vannelli live, Hilversum,
De Vorstin, 10. Oktober 2018

Vannelli's vader was jazz-zanger in een bigband en Vannelli ontwikkelde in eerste instantie belangstelling voor percussie, onder invloed van artiesten als Joe Morello, Gene Krupa, Ed Thigpen en Elvin Jones.

Op twaalfjarige leeftijd speelde hij in een rockbandje en een jaar later werkte hij met zijn broer Joe en richtte hij zich meer op gitaar en zang. Alhoewel hij drummers als Ringo Starr en Charlie Watts zag als onderdeel van iets nieuws en spannends, was hij meer gecharmeerd van Dave Brubeck en van Franse impressionistische musici.

Nog voor zijn zeventiende verjaardag tekende Vannelli een platencontract bij RCA Records in Canada en bracht hij onder de artiestennaam Vann-Elli, een single uit: "Gina Bold". Met zijn broer Joe trok hij vervolgens naar New York en later Los Angeles op zoek naar een mogelijkheid om professioneel muzikant te worden. Maar alhoewel Vannelli beschikt over een stem die drie octaven omvat, bleek niemand het risico aan te durven met het van toen gangbare afwijkende repertoire. De broers Vannelli stonden op het punt op te geven en terug te gaan naar Canada. Toen Gino bij de A&M-studio met succes een handtekening van Herb Alpert bemachtigde, wist hij Alpert te overtuigen van zijn kwaliteiten door in een auditie zijn nummers "People Gotta Move", "Crazy Life", "Mama Coco", "Powerful People" en "Lady" te zingen. Al deze nummers zouden worden uitgebracht op de elpees die Vannelli tussen 1974 en 1978 zou opnemen bij A&M.

In navolging van artiesten als Rod Stewart besloot Vannelli een discoalbum op te nemen, en tekende hij met dit doel een contract bij Arista Records. Van zijn album Nightwalker werd het nummer "Living Inside Myself" een hit maar Arista weigerde het volgende album Twisted Heart uit te geven. Vannelli en zijn platenmaatschappij waren de navolgende drie jaar in juridisch conflict en pas in 1985 zou Vannelli in staat zijn zijn volgende album Black Cars uit te geven bij platenmaatschappij HME. Twee jaar later nam hij bij CBS Records Big Dreamers Never Sleep op, waarvan de single "Wild Horses" in veel landen een hit werd. Deze albums werden vooral in Europa goed ontvangen, en Vannelli heeft tot de dag van vandaag een vaste schare fans in Europa, waar hij ook regelmatig toert.

In 1990 had Vannelli genoeg van de gevestigde orde in de platenindustrie en vestigde hij in Portland (Oregon) zijn eigen label, en bracht hij Inconsolable Man uit. Zijn interesse ging meer naar de akoestische Jazz en in die stijl bracht hij in de jaren negentig Yonder Tree en Slow Love uit. Tegen het einde van de twintigste eeuw verlengde zijn interessegebied zich tot klassieke muziek, en in 2003 bracht hij Canto uit, met nummers gezongen in Engels, Frans, Italiaans en Spaans. Zijn album These Are The Days uit 2005 was echter weer geheel popmuziek.

Vannelli woont sinds enige tijd een paar maanden per jaar in Nederland. Dat resulteerde in de periode 2007-2008 in een samenwerking met de Nederlandse pianisten Michiel Borstlap en Karel Boehlee. Hij reist op en neer van de westkust van Amerika naar Nederland.

Gino Vannelli publiceerde op 8 december 2009 een boek met de titel Stardust in the Sand, een werk met korte verhalen over het ontstaan van zijn nummers en ook over zijn ontmoetingen met de wereldsterren. Het boek is tweetalig: Italiaans en Engels. Op 11 juni 2010 verscheen Stardust in the Sand in het Engels en in het Nederlands in een vertaling van Hugo Pinksterboer.

Op zaterdag 18 juni 2011 trad Gino Vannelli op tijdens The Hague Jazz in Den Haag samen met het Metropole orkest.

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Crazy life 1973 -
Powerful People 1974 27-03-1976 23 30
Storm at Sunup 1975 -
The Gist of The Gemini 1976 07-08-1976 9 13
A Pauper In Paradise 1977 03-12-1977 29 5
Brother To Brother 1978 30-09-1978 32 8
Nightwalker 1981 21-03-1981 31 6
Black Cars 1985 11-01-1986 20 14
Big Dreamers Never Sleep 1987 04-04-1987 23 22
Inconsolable Man 1990 29-09-1990 50 8
Live 1992 08-02-1992 64 6 Livealbum
Yonder Tree 1995 -
Slow Love 1998 -
Canto 2003 -
These Are The Days 2006 22-04-2006 93 1
A Good Thing 2009 21-02-2009 33 4
Wilderness Road 2019 12-04-2019
More of A Good Thing 2021 -
Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
People gotta move 1974 07-12-1974 tip20 -
Hurts to be in love 1985 21-12-1985 6 10 #6 in de Nationale Hitparade / Veronica Alarmschijf Hilversum 3
Wild horses 1987 09-05-1987 7 10 #14 in de Nationale Hitparade Top 100
Persona non grata 1987 08-08-1987 tip3 -
Young lover 1987 07-11-1987 tip11 -
The time of day 1990 20-10-1990 tip9 -

NPO Radio 2 Top 2000

[bewerken | brontekst bewerken]
Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Hurts to be in love 1767 - 1726 1559 695 - 1397 - - - - - - - - - - - - - - - - - -
People gotta move 954 1348 1103 1038 1809 1345 738 1413 1660 1306 1690 1709 - - - - - - - - - - - - -
Powerful people - 1350 - 1074 1895 1385 1239 1536 1472 1475 1583 1592 1905 - - - - - - - - - - - -
Wild horses - - - - - 1930 1734 - 1986 - - - - - - - - - - - - - - - -
[bewerken | brontekst bewerken]