Naar inhoud springen

Richie Porte

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Richie Porte
Richie Porte
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 30 januari 1985
Geboorteplaats Launceston, Australië
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Lengte 172 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Ronderenner
Ploegen
2008
2009
2010–2011
2012–2015
2016–2018
2019-2020
2021-2022
Praties (tot 30-4)
Praties (tot 28-2)
Team Saxo Bank
Team Sky
BMC Racing Team
Trek-Segafredo
INEOS Grenadiers
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 16e (2020)
Ronde van Italië 7e (2010)
Ronde van Frankrijk 3e (2020)
Overige
Zeges:  
Tour Down Under
Parijs-Nice
Ronde van Catalonië
Ronde van Romandië
Ronde van Zwitserland
Critérium du Dauphiné
2017, 2020
2013, 2015
2015
2017
2018
2021
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Richie Porte (Launceston, 30 januari 1985) is een voormalig Australisch wielrenner.

Als belofte eindigde Porte als derde op het Australisch kampioenschap tijdrijden. In 2010 werd hij ingelijfd door de Deense ProTourploeg Team Saxo Bank. Van 2012 tot en met 2015 kwam Porte uit voor Team Sky.

In de Ronde van Romandië 2010 versloeg hij Alejandro Valverde (die tweede werd op 26 seconden) in een tijdrit met een lengte van 26 kilometer. Een nog groter succes boekte Porte enkele weken later in de Ronde van Italië: na een monsterontsnapping in de elfde etappe boekte hij een tijdwinst van 10 minuten waardoor hij de roze trui mocht aantrekken. Drie dagen later raakte hij deze in een bergetappe echter weer kwijt aan David Arroyo. Wel won hij het jongerenklassement en eindigde op een verdienstelijke zevende plek in het algemeen klassement.

Na een matig seizoen in 2011 won Porte in februari 2012 het algemene klassement van de Ronde van de Algarve. In de koninginnenrit met aankomst op de Alto do Malhão zette hij de wedstrijd naar zijn hand en met een derde plaats in de afsluitende individuele tijdrit wist hij de leiderspositie veilig te stellen.

2013 zette Richie Porte goed in door twee ritten en het eindklassement in Parijs-Nice te winnen. In de Ronde van Frankrijk was Porte meesterknecht van de latere winnaar Chris Froome. Zelf wist hij op de negentiende plaats te eindigen.

In 2014 mocht Porte in de Ronde van Frankrijk zijn eigen kans gaan na het vroege uitvallen van Froome. Porte zakte echter stelselmatig weg in de stand naar de 23e plaats.

In 2015 won hij opnieuw Parijs-Nice en de Ronde van Catalonië. Hij mocht tevens als kopman beginnen aan de Ronde van Italië, waar hij in de eerste week een van de sterke mannen bergop was samen met Alberto Contador en Fabio Aru. Hij kreeg echter een tijdsstraf van twee minuten na een bandenwissel met landgenoot Simon Clarke. Porte zakte na de eerste bergrit en de tijdrit nog verder terug in de stand. Na de vijftiende etappe gaf hij op.

In 2016 nam Porte deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit.

Op 9 juli 2017, in de negende etappe van de Ronde van Frankrijk, kwam Porte zwaar ten val tijdens een afdaling. Achteraf bleek dat hij zijn sleutelbeen en zijn bekken gebroken had.[1]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2009
2e etappe Ronde van Friuli-Venezia Giulia
4e etappe Girobio
GP Citta di Felino
2010
3e etappe Ronde van Romandië
Witte trui Jongerenklassement Ronde van Italië
2011
4e etappe Ronde van Castilië en León
5e etappe Ronde van Denemarken
2012
3e etappe Ronde van de Algarve
Eindklassement Ronde van de Algarve
2013
5e en 7e etappe Parijs-Nice
Eindklassement Parijs-Nice
2e etappe Internationaal Wegcriterium
5e etappe Ronde van het Baskenland
2014
5e etappe Tour Down Under
2015
Australische kampioenstrui Australisch kampioen tijdrijden, Elite
5e etappe Tour Down Under
4e etappe Ronde van de Algarve
Bergklassement Ronde van de Algarve
4e en 7e etappe Parijs-Nice
Eindklassement Parijs-Nice
Eindklassement Ronde van Catalonië
2e etappe Ronde van Trentino
Eindklassement Ronde van Trentino
2016
5e etappe Tour Down Under
2017
2e en 5e etappe Tour Down Under
Eindklassement Tour Down Under
7e etappe Parijs-Nice
Eindklassement Ronde van Romandië
4e etappe Critérium du Dauphiné (individuele tijdrit)
2018
5e etappe Tour Down Under
Eindklassement Ronde van Zwitserland
2019
6e etappe Tour Down Under
2020
3e etappe Tour Down Under
Eindklassement Tour Down Under
2021
Eindklassement Critérium du Dauphiné

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2010 7e   
2011 80e   71e  
2012 34e   68e  
2013 19e  
2014 23e  
2015 opgave   48e  
2016 5e  
2017 opgave  
2018 opgave   84e  
2019 11e  
2020 Brons ↑  
2021 38e  
2022 opgave  
Jaar Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
2010 opgave 10e 34e (UWK)
2011 opgave 152e (UWT)
2012 opgave 24e opgave 64e (UWT)
2013 opgave 132e opgave opgave 10e (UWT)
2014 opgave 74e (UWT)
2015 11e (UWT)
2016 91e 73e 7e (UWT)
2017 12e (UWT)
2018 31e (UWT)
2019 85e (UWR)
2020 16e 8e 25e
2021
2022

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Eneco Tour Ronde van Peking
2008 9e
2009
2010 opgave 10e (1) 4e
2011 33e 22e 126e 121e
2012 68e opgave 4e 9e
2013 Algemeen klassement ↑ (2) Zilver ↑ (1) 8e Zilver opgave
2014 4e (1) opgave opgave opgave 22e
2015 Zilver ↑ (1) Algemeen klassement ↑ (2) Algemeen klassement
2016 Zilver ↑ (1) Brons 4e opgave 4e
2017 Algemeen klassement ↑ (2) 11e (1) Algemeen klassement Zilver ↑ (1)
2018 Zilver ↑ (1) Brons Algemeen klassement ↑ (1)
2019 Zilver ↑ (1) 38e 11e
2020 Goud ↑ (1) 41e 15e
2021 opgave Zilver Zilver Goud
2022 4e opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Commons heeft media­bestanden in de categorie Richie Porte.
(en) Profiel van Richie Porte op ProCyclingStats