Naar inhoud springen

Roeien op de Olympische Zomerspelen 2024

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roeien op de Olympische Zomerspelen 2024
De locatie voor het roeievenement
De locatie voor het roeievenement
Gehouden in Vlag van Frankrijk Parijs
Jaar 2024
Data 27 juli – 3 augustus
Sport roeien
Accommodatie(s) Stade nautique olympique d'Île-de-France
Landen 64
Deelnemers 502
Evenementen 14
Medaillespiegel
Beste land Vlag van Nederland Nederland
Beste atleet Vlag van Roemenië Simona Radiș &
Vlag van Roemenië Roxana Anghel
Vorige: 2020     Volgende: 2028
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Roeien op de
Olympische Zomerspelen 2024
Skiffmannenvrouwen
Lichte dubbel-tweemannenvrouwen
Dubbel-tweemannenvrouwen
Twee-zondermannenvrouwen
Dubbel-viermannenvrouwen
Vier-zondermannenvrouwen
Achtmannenvrouwen

Roeien was een van de sporten die werden beoefend tijdens de Olympische Zomerspelen 2024 in Parijs. Het roeitoernooi werd van 27 juli t/m 3 augustus 2024 gehouden in de Stade nautique olympique d'Île-de-France (voorheen Stade nautique de Vaires-sur-Marne), zo'n tien kilometer ten oosten van het centrum van Parijs. Het deelnemersveld bestond uit 502 atleten, gelijk verdeeld over de geslachten en verspreid over veertien evenementen (zeven per geslacht).[1] Nederland eindigde op een historische eerste plaats in het medailleklassement, met vier gouden, drie zilveren en een bronzen medaille,[2] gevolgd door Groot-Brittannië en Roemenië.

In totaal konden 198 boten en 502 atleten zich plaatsen voor het olympisch toernooi. Het aantal boten en atleten was gelijk voor beide geslachten. Elk nationaal olympisch comité (NOC) kon maximaal één boot per evenement en daarmee maximaal 24 atleten per geslacht afvaardigen. Een quotaplaats werd vergeven aan een NOC en niet aan de atleet.[1]

Het kwalificatieproces voor mannen en vrouwen was gelijk. Gastland Frankrijk had tijdens het WK 2023 al drie quotaplaatsen behaald en kon daarom geen aanspraak maken op 'gastlandplaatsen'.[3] Bij de skiff werden vier plaatsen toegekend door de olympische tripartitecommissie. De overige plaatsen waren te verdienen bij de wereldkampioenschappen van 2023, continentale kwalificatietoernooien in 2023 en het afsluitende olympisch kwalificatietoernooi in 2024.[3]

Competitieschema

[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder volgt het competitieschema van het roeien op de Olympische Zomerspelen 2024.[4] De onderdelen beginnen elk met de series en de herkansingsronde en eindigen met een finale. De lichte dubbel-twee, dubbel-twee en twee-zonder hebben bovendien halve finales, terwijl de skiff ook kwartfinales heeft.

S Series H Herkansing ¼ Kwartfinale ½ Halve finale F Finale
Datum → 27 28 29 30 31 1 2 3
Onderdeel ↓
Skiff
Mannen S H ¼ ½ F
Vrouwen S H ¼ ½ F
Lichte dubbel-twee
Mannen S H ½ F
Vrouwen S H ½ F
Dubbel-twee
Mannen S H ½ F
Vrouwen S H ½ F
Twee-zonder
Mannen S H ½ F
Vrouwen S H ½ F
Dubbel-vier
Mannen S H F
Vrouwen S H F
Vier-zonder
Mannen S H F
Vrouwen S H F
Acht
Mannen S H F
Vrouwen S H F

Medaillewinnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Mannen
Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Skiff Vlag van Duitsland GER Oliver Zeidler Vlag van Wit-Rusland AIN Yauheni Zalaty Vlag van Nederland NED Simon van Dorp
Lichte dubbel-twee Vlag van Ierland IRL Fintan McCarthy
Paul O'Donovan
Vlag van Italië ITA Stefano Oppo
Gabriel Soares
Vlag van Griekenland GRE Petros Gkaidatzis
Antonios Papakonstantinou
Dubbel-twee Vlag van Roemenië ROU Andrei Cornea
Marian Enache
Vlag van Nederland NED Melvin Twellaar
Stef Broenink
Vlag van Ierland IRL Daire Lynch
Philip Doyle
Twee-zonder Vlag van Kroatië CRO Martin Sinković
Valent Sinković
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Oliver Wynne-Griffith
Thomas George
Vlag van Zwitserland SUI Roman Röösli
Andrin Gulich
Dubbel-vier Vlag van Nederland NED Lennart van Lierop
Finn Florijn
Tone Wieten
Koen Metsemakers
Vlag van Italië ITA Luca Chiumento
Luca Rambaldi
Giacomo Gentili
Andrea Panizza
Vlag van Polen POL Fabian Barański
Mateusz Biskup
Dominik Czaja
Mirosław Ziętarski
Vier-zonder Vlag van Verenigde Staten USA Nick Mead
Justin Best
Michael Grady
Liam Corrigan
Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Oliver Maclean
Logan Ullrich
Tom Murray
Matt Macdonald
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Oliver Wilkes
David Ambler
Matt Aldridge
Freddie Davidson
Acht Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Morgan Bolding
Sholto Carnegie
Rory Gibbs
Thomas Ford
Jacob Dawson
Charles Elwes
Thomas Digby
James Rudkin
Harry Brightmore (s)
Vlag van Nederland NED Ralf Rienks
Olav Molenaar
Sander de Graaf
Ruben Knab
Gert-Jan van Doorn
Jacob van de Kerkhof
Jan van der Bij
Mick Makker
Dieuwke Fetter (s)
Vlag van Verenigde Staten USA Henry Hollingsworth
Nicholas Rusher
Christian Tabash
Clark Dean
Christopher Carlson
Peter Chatain
Evan Olson
Pieter Quinton
Rielly Milne (s)
Vrouwen
Onderdeel Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
Skiff Vlag van Nederland NED Karolien Florijn Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Emma Twigg Vlag van Litouwen LTU Viktorija Senkutė
Lichte dubbel-twee Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Emily Craig
Imogen Grant
Vlag van Roemenië ROU Gianina Beleagă
Ionela Cozmiuc
Vlag van Griekenland GRE Dimitra Kontou
Zoi Fitsiou
Dubbel-twee Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Brooke Francis
Lucy Spoors
Vlag van Roemenië ROU Nicoleta-Ancuța Bodnar
Simona Radiș
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Mathilda Hodgkins-Byrne
Becky Wilde
Twee-zonder Vlag van Nederland NED Ymkje Clevering
Veronique Meester
Vlag van Roemenië ROU Ioana Vrînceanu
Roxana Anghel
Vlag van Australië AUS Jessica Morrison
Annabelle McIntyre
Dubbel-vier Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Lauren Henry
Hannah Scott
Lola Anderson
Georgina Brayshaw
Vlag van Nederland NED Laila Youssifou
Bente Paulis
Roos de Jong
Tessa Dullemans
Vlag van Duitsland GER Maren Völz
Tabea Schendekehl
Leonie Menzel
Pia Greiten
Vier-zonder Vlag van Nederland NED Marloes Oldenburg
Hermijntje Drenth
Tinka Offereins
Benthe Boonstra
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Helen Glover
Esme Booth
Samantha Redgrave
Rebecca Shorten
Vlag van Nieuw-Zeeland NZL Jackie Gowler
Phoebe Spoors
Davina Waddy
Kerri Williams
Acht Vlag van Roemenië ROU Adriana Adam
Roxana Anghel
Amalia Bereș
Ancuța Bodnar
Maria Luhaci
Simona Radiș
Maria Magdalena Rusu
Ioana Vrinceanu
Victoria-Ștefania Petreanu (s)
Vlag van Canada CAN Abigail Dent
Caileigh Filmer
Kasia Gruchalla-Wesierski
Maya Meschkuleit
Sydney Payne
Jessica Sevick
Kristina Walker
Avalon Wasteneys
Kristen Kit (s)
Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR Annie Campbell-Orde
Holly Dunford
Emily Ford
Lauren Irwin
Heidi Long
Rowan McKellar
Eve Stewart
Harriet Taylor
Henry Fieldman (s)

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]
 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland NED 4 3 1 8
2 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië GBR 3 2 3 8
3 Vlag van Roemenië Roemenië ROU 2 3 0 5
4 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland NZL 1 2 1 4
5 Vlag van Duitsland Duitsland GER 1 0 1 2
Vlag van Ierland Ierland IRL 1 0 1 2
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 1 0 1 2
8 Vlag van Kroatië Kroatië CRO 1 0 0 1
9 Vlag van Italië Italië ITA 0 2 0 2
10 Vlag van Canada Canada CAN 0 1 0 1
Vlag van Athlètes Individuels Neutres Neutrale atleten AIN 0 1 0 1
11 Vlag van Griekenland Griekenland GRE 0 0 2 2
12 Vlag van Australië Australië AUS 0 0 1 1
Vlag van Litouwen Litouwen LTU 0 0 1 1
Vlag van Polen Polen POL 0 0 1 1
Vlag van Zwitserland Zwitserland SUI 0 0 1 1
Totaal 14 14 14 42