Przejdź do zawartości

Borneo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borneo
Ilustracja
Kontynent

Azja

Państwo

 Indonezja
 Malezja
 Brunei

Archipelag

Archipelag Malajski

Powierzchnia

743 330 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności
• gęstość


15 721 384
21,15 os./km²

Położenie na mapie Indonezji
Mapa konturowa Indonezji, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Borneo”
Ziemia1°N 114°E/1,000000 114,000000
Mapa wyspy
Podział polityczny Borneo
Główne wyspy Indonezji

Borneo – wyspa w Azji Południowo-Wschodniej, jedna z Wielkich Wysp Sundajskich. Największa wyspa Azji, trzecia pod względem wielkości na świecie po Grenlandii i Nowej Gwinei.

Północna część należy do Malezji. Są to stany Sarawak i Sabah. Niewielki obszar (ok. 5 tys. km²) pomiędzy Sarawakiem i Sabahem zajmuje Brunei, reszta zaś to terytorium Indonezji.

Powierzchnia 743 330 km² (dla porównania powierzchnia Polski to 312 685 km²). Wyspę porastają lasy równikowe, zamieszkane przez wiele różnych gatunków zwierząt. Słynnym przedstawicielem świata zwierząt na wyspie jest orangutan czy słoń karłowaty, podgatunek słonia indyjskiego, oba zagrożone wyginięciem.

Wyspa ma około 15,7 mln mieszkańców. Największą grupą etniczną w Sabah jest grupa Kadazan (25%).

W 2019 zdecydowano o przeniesieniu stolicy Indonezji do miasta Nusantara, które zostanie w całości wybudowane na Borneo[1].

Miasta na Borneo

[edytuj | edytuj kod]

Ludność w 2008

Rzeki na Borneo

[edytuj | edytuj kod]

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

WWF informuje, że od 1996 na Borneo odkryto 361 nowych gatunków fauny i flory. Według raportu międzynarodowej organizacji ekologicznej WWF, tylko w 2006 naukowcy odkryli na Borneo 52 nowe gatunki roślin i zwierząt. Wśród nich znalazło się: 30 gatunków ryb, 2 gatunki żab i 16 gatunków imbiru.

Większość odkryć miała miejsce w rejonie wyspy nazywanym „Sercem Borneo”. Ten górski obszar o powierzchni 220 tys. km² porasta las równikowy. Jego obszar kurczy się w zastraszającym tempie. Obecnie tylko połowę powierzchni Borneo pokrywają lasy. Jeszcze 25 lat temu równikowa puszcza zajmowała 75% obszaru wyspy.

Wylesienie Borneo[2]:

  • 1950 – ok. 90% powierzchni Borneo stanowiły lasy
  • 1985 – 73,7%
  • 2000 – 57,5%
  • 2005 – 50,4%
  • 2010 – 44,4%
  • 2020 – 32,6% (prognoza)

W 2007 rządy Indonezji, Brunei i Malezji zdecydowały się na ochronę tzw. Serca Borneo, obszaru wynoszącego w przybliżeniu 220 tys. km², i na wymienionym obszarze nie będzie można prowadzić wyrębu oraz zrezygnowano z zakładania kolejnych plantacji.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Od I wieku n.e. istniało tu państwo Indusów. W XIII wieku teren wyspy zajmowały liczne małe państwa muzułmańskie. W 1521 roku na Borneo osiedlili się Portugalczycy, wyparci następnie przez Holendrów. W 1847 roku wyspę częściowo zajęli Brytyjczycy, tworząc na pobliskiej wysepce Labuan swoją bazę. W czasie II wojny światowej, w marcu 1942 roku, wyspa została zajęta przez Japończyków. Obecnie była holenderska część wyspy to tereny indonezyjskie, a była brytyjska – malezyjskie. W grudniu 1962 roku powstała Narodowa Armia Północnego Borneo (która miała prawdopodobnie wsparcie materialne Indonezji) i przeprowadził pucz w celu obalenia sułtana – zwolennika przystąpienia do Federacji Malezyjskiej. Sułtan wezwał na pomoc Brytyjczyków stacjonujących w Singapurze i powstanie zostało szybko stłumione, a lewicowa Partia Ludowa powiązana z rebeliantami rozwiązana[3]. Mimo likwidacji Narodowej Armii Północnego Borneo, w latach 60. na wyspie działała lewicowa partyzantka walcząca z siłami malezyjskimi i promalezyjskimi. Partyzantka wspierana była przez rząd Indonezji[4]. W latach 1963–1966 na wyspie toczyły się działania zbrojne spowodowane konfrontacją indonezyjsko-malezyjską.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Indonezja zbuduje nową stolicę. Ogłoszono jej nazwę [online], TVN24 [dostęp 2022-02-16] (pol.).
  2. Borneo [online], www.mongabay.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  3. Richard James Aldrich, Gary D. Rawnsley, Ming-Yeh T. Rawnsley: The clandestine Cold War in Asia, 1945-65: Western intelligence, propaganda and special operations. Taylor & Francis, 2000. ISBN 978-0-7146-8096-5.
  4. Greg Poulgrain: The genesis of konfrontasi: Malaysia, Brunei, Indonesia, 1945-1965. C. Hurst & Co. Publishers, 1998. ISBN 978-1-85065-513-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]