Graničar (Vojna krajina)
Za ostale upotrebe, v. Graničar (razvrstavanje).
Graničari ili krajišnici je naziv za stanovništvo nekadašnje Vojne krajine u okviru Habzburškog carstva. Graničari su uglavnom poticali iz redova Srba, Bunjevaca i Hrvata.
Graničari su bili stanovništvo posebnog položaja u okviru Habzburškog carstva, budući da su kao stalno vojna lica imali dužnost ratovanja za potrebe carstva. Sa druge strane graničari su i uživali i određene povlastice u oblasti nameta i obaveza vezanih za feudalni sistem.[1]
Graničari su nastali od pandura, kao nezvanične vojne posade pograničnih krajeva Habzburškog carstva prema Otomanskom. u 18. veku graničari su činili trećinu habzburške vojske. U vreme ratova uglavnom su bili pešadija[2]. Tokom 19. veka, s opadanjem opasnosti od Turaka, njihov broj je stalno smanjivan, da bi bili potpuno ugašeni sa raspadom Austrougarske.
- ↑ „I. Žukov. Serbы i ih potomki v kazačьih voйskah”. Arhivirano iz originala na datum 2011-09-05. Pristupljeno 2014-09-05.
- ↑ Austrijska vojska
- Nikolić D. Odevanje graničara Vojne krajine u XVIII i XIX veku. Beograd: Srpska akademija nauka i umetnosti, 1978. 216 s.