خیلی مشتاق بودم تا با نویسنده بهترین رمان بعد از انقلاب ایران یعنی «همنوایی شبانه ��رکستر چوبها» آشنا بشم و به همین دلیل هم شروع کردم به خواندن این کتخیلی مشتاق بودم تا با نویسنده بهترین رمان بعد از انقلاب ایران یعنی «همنوایی شبانه ارکستر چوبها» آشنا بشم و به همین دلیل هم شروع کردم به خواندن این کتاب. نقطه قوت کتاب خود رضا قاسمی که افکار و اندیشههای خودش را بهسادگی و صریح بیان میکند و به نظرم نقطهی ضعف کتاب خود محمد عبدی است که سواد کم او در مواجهه با رضا قاسمی خیلی تو ذوق میزند. ای کاش رضا قاسمی با یک فرد در حد و اندازههای خودش صحبت کرده بود تا کتاب خیلی پرمغزتر و مفیدتر میشد. خیلی از سوالات عبدی برای من هم بدیهی و سطحی بود چه برسه به اهل فن ادبیات و رضا قاسمی. البته از حق نگذریم کتاب سیر مصاحبه بدی ندارد و یک جور ارتباط و نظم بین فصلها دیده میشود. خلاصه که در برهوت ادبیات فارسی همین گفتوگوها غنیمت است که برای نسلهای بعدی باقی بماند فقط ای کاش یک تناسبی بین مصاحبهگر و مصاحبهشونده باشد.