Ik heb er genoeg van niet te weten waar ik doodga. Dat is het grootste verdriet van de politieke vluchteling. Wat hebben wij te maken met de kerkhoven van de landen waar we leven? [...]
Begrijpen jullie het niet? Wij zijn die mensen die dertig jaar lang hun gedachten een voor een hebben gewikt en gewogen. Dertig jaar lang hebben wij verlangd naar ons verloren paradijs, ons eigen, unieke, bijzondere paradijs. Een paradijs met kapotte huizen en ingestorte daken. Een paradijs met uitgestorven straten, onbegraven doden. Een paradijs met neergehaalde muren, omgevallen torens en verwoeste velden.[...]Alles wat jullie erop hebben gezet, mogen jullie houden. Wij zijn de ballingen van Spanje.[...] Laat de ruïnes aan ons. Wij moeten beginnen vanaf de ruïnes. Wij komen eraan.

María Teresa Leön, Memoria de la melancolía
(Buenos aires, 1970)

Wat de mens onderscheidt van het dier is dat de mens een erfgenaam is en niet louter een nakomeling.

Jos�� Ortega y Gasset